یکی از اصلی ترین نیاز های بشر تهیه مسکن و سرپناه بوده است که در مراحل مختلف تاریخی و رشد اجتماعی به ترتیب نیازهای امنیت، کارایی و زیبایی را پاسخ داده است.
مسکن انسان های نخستین او را از بلایای طبیعی، جانواران درنده و شرایط نامساعد جوی در امان نگه می داشته است.
متناسب بودن کاربرد مسکن از نظر اندازه و شکل و فرم این فضا را با انتظارات بشر هماهنگ ساخت.
توجه به حسن زیبایی شناسی و مشغولیت های ذهنی او همزمان با موضع اولین نیاز بشر شکل گرفت به طوری که دیواره داخلی اولین پناهگاه طبیعی انسان نقاشی هایی از آمال، ذهنیات و تجربیات او جلوه گر شدند.تهیه و ساخت فضاهای مورد نیاز در ابتدا توسط شخص انجام می گرفته اما به تدریج با رشد تکنولوژی و کسب تجربه افراد در این زمینه خاص نیاز به انتقال تجربه و آموزش به دیگران و نسل های بعدی ضرورت پیدا کرد.
امروزه نیز طراحی و ساخت مسکن و فضاهای مورد نیاز مناسب توسط افرادی با تجربه و دانش آموخته در این حوزه صورت گرفته است. ساماندهی و مدیریت فضاهای داخلی این ساخت و سازها با توجه به معماری پایدار( اقتصاد و ارکان اصلی آن، اجتماعی و زیست محیطی) تربیت افرادی متخصص با اطلاعات کافی و به روز و متناسب با ارزش های دینی و فرهنگی کشور را ضروری می سازد. این افراد علاوه بر ارتقاء کیفیت زندگی خصوصی و اجتماعی افراد در مدیریت منابع و حفظ و نگهداری محیط زیست موثر خواهند بود.
با توجه به ارائه آموزش رسمی در شاخه فنی و حرفه ای، رشته معماری داخلی و به تبع آن نبود کارگر ماهر و تکنسین های حوزه معماری داخلی، تربیت هنرجویان مستعد را دراین رشته ضروری می نماید.
پژوهش و برنامه ریزی های انجام شده در این زمینه آمار مشاغلین حوزه معماری داخلی مرکز آمار ایران رشد صعودی اشتغال را در این زمینه پیش بینی می کند.